bigüman

z. <fars.>

1. Şübhəsiz, şəksiz, yəqin, doğru. Ayılsa atam məstlikdən haman; Məni tapmağa hökm edər bigüman. M. Ə. S..

2. Birinci mənanın əksinə: şübhəli, yəqin olmayan, gümanı heç yerə getməyən. Mən bu işdən bigümanam.